Og då heftar det ikkje om ein lyt gå i vatn til magen gjennom ei miserabel flo-gjerding.
For "naboen har betre gras enn bonden vår."
Men i kveld møtte nabosauene sin overkvinne (les: meg!) , og måtte fint tusla heimatt same vegen som dei kom.
Då hadde fjæra kome, så returen var meir behageleg enn turen til.
Så er det berre å håpa at turen ikkje freistar til gjentaking.....
i alle fall ikkje før bonden her har reparert gjerdinga:-)
