Med mann og døtre ute på aktivitet eit par timar, fann eg ut at eg skulle prøva å sova litt på sofaen. Det er ikkje noko eg driv med til vanleg, men i dag var eg så trøytt.
Eg rigga meg til med karaffel og vassglas, telefon og fjernkontrollar.
Pleddet over meg og katta Gudrun oppå der att.
Eg var akkurat sovna, då ringde mobilen - som låg utanfor liggjande rekkjevidde.
Eg opp, berre for å snakka med ingen i andre enden...før etter nokre sekund då ein innsmigrande stemme presenterte seg som om vi hadde kjent kvarandre i mange år.
Eg lukta lunta og takka høfleg(?) nei til eit kvart tilbod.
Det var då eg hadde kome under pleddet att, at tanken slo meg:
Tenk om eg hadde vunne ei draumereise eller masse pengar frå Hamar venta på meg..
Sannsynlegheita er vel ganske lita, eller.....?
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar