Desverre har det vorte slik at stikk-innom-besøka har vorte færre og færre. Sjølv om eg har flytta meg nedover landet frå Harstad med stopp i Kristiansund før Sogn, trur eg trenden er den same over alt. For å få besøk må ein invitere med dag og klokkeslett, elles blir det sjeldan noko av...
Vi er, enno, heldigvis så heldige at vi har folk som stikk innom, trør over dressar, div vottar og luer og sko uti gangen og får seg ein kaffekopp medan praten går.
I går hadde kallen bursdag, verken rund eller halvrund, og dagen skulle ikkje markerast utover kake og kaffe med damene sine, sa han. Eit år eldre var ikkje noko å markera!
Men då kvelden var omme og vi rydda opp etter kaffeslabberas med 11 stk, var det ein godt nøgd jubilant som hadde hatt ein fin bursdag.
Eg trur det viktigare enn nokon gong å feira bursdagen sin - eller andre milepælar.
At det er innforstått at på slike dagar er kaffen klar, kaka er baka og huset er på skikk. Kom på besøk!
Å ha besøk som berre stikk innom er
(om huset ikkje er heilt katastrofe som det innimellom er i eit hus med ungar og foreldre som ikkje har vasking og rydding øvst på prioriteringslista)
alltid kjekt, då treng ein ikkje å ha nysteikt kake og nystrigla hus.
Ikkje misforstå, planlagte besøk er òg kjekt, det krev berre litt meir jobb på førehand.
Eg sler eit slag for å senka dørstokken, korta ned på dørstokkmila og berre gjera det.
Reis på besøk!
Her er alltid kaffen klar og snakketøyet i orden, velkommen!
AMEN!
SvarSlett